Dla rozluźnienia atmosfery otwieram grę w historyjkę, która polega na tym, że każdy tworzy po jednym zdaniu kontynuując zdanie poprzedniej osoby tworząc jedną długą historię. Włączcie wyobraźnię, logika nie gra roli, ma być śmiesznie i ciekawie.

Nie używamy wulgaryzmów i nie kierujemy obelg do uczestników gry.

Nie kopiujemy poprzednich zdań, dopisujemy tylko swoje zdanie, które ma być kontynuacją poprzedniego zdania.

Przykład:

Maciej poszedł przez las i spotkał wilka.

...

Wilk przestraszył się Macieja, w ucieczce zostawiając mu niezidentyfikowaną brązową substancję.

...

Maciej z zaciekawieniem podszedł bliżej, wziął do ręki z uśmiechem i bada wzrokiem.

...

KONTYNUUJCIE! :D 

Aby tam osiągnąć sukces trzeba często przejść długą i wyboistą drogę.

Zabijać stwory i potwory.

Często potwory próbują nas zabić, a wtedy bierzemy nogi za pas.

Uciekamy, by wrócić silniejszymi i rozpętać piekło naszym wszystkim rywalom

W klimacie: "Nogi za pas!" gorąca fala strachu rozlała się po moim ciele niczym bulgoczący karmel, a rozszalałe potwory, przez które przedzierałam się jak przez mroczne knieje, całkiem realne i nie tak straszne – przepuścili mnie, zamiast zablokować drogę, jakby były żywymi istotami  i wtedy przeszłam do fazy ataku jak bestia szykująca się do "lotu".

I łup łup łup ją po głowie i wątrąbie! Zaatakowałaam z taką wściekłością jakbym chciała wyrzucić całą nienawiść która jak brzemie ciążyła we mnie, nigdy w życiu nie czułam takiej furi ale wiem że przeżyje albo Ja albo ta bestia!

Kiedy rozwścieczona Alkarka z Alkatrii miała teraz przed sobą potwornego smokokszałtnego ducha Ażdacha w zasięgu strzały, on błyskawicznie zniknął z oczu pięknej łowczyni.

Lecz nagle pojawił się tuż za nią zanurzając szpony w jej wnętrznościach ale to jeszcze nie był jej koniec ponieważ...

...spod pachy wyjęła zeszłoroczną Epicką Kaszankę Krwistej Zamaszystości i zdzieliła ducha po pysku, po czym......

...zmęczona walką, usiadła przy ognisku, zamierzając spałaszować jeszcze dość świeżą zeszłoroczną Epicką Kaszankę Krwistej Zamaszystości.

Ze smakiem zjadła ową Kaszankę, rozkoszując się przy tym pozostałym, delikatnie unoszącym się zapachem ducha w pobliżu, usnęła przy tańczących płomieniach ognia.

Przyjemne ciepło bijące z ogniska wprowadziło Alkarkę w błogi stan snu. Lecz podświadomość mówiła, że nie jest tutaj sama. Duch nie znikął... 

Duch czuwał nad dziewczyną z ukrycia, oblizując się na jej widok...

Ta biedna niewiasta nie wie,co ją czeka. Zemsta dosięgnie ją szybciej niż może sobie przypuszczać. Niech śpi niczym potulne dziecko. Nie zaważając na otoczenie. Nie odstąpię jej na krok, a mój czas nadejdzie…

Po czym rozpłynał się w niebycie wspominając swoje długie życie, kiedy setki lat temu wraz z jej przodkami żyli w zgodzie dopóki nie nadszedł Czas Zwątpienia...